Item Code: 173/ph-1
Year
|
2014 (Date of Issue: 16 December 2010)
|
Obverse
|
Effigy of the
President Manuel Luis Quezon y
Molina; Wenceslao Vinzons; Malacañan Palace.
|
Reverse
|
Map outline of the
Philippines. Banaue Rice Terraces (UNESCO World Heritage Site). Common Palm
Civet (Paradoxurus
Hermaphroditus Philippinensis). Indigenous weave design from the
Cordillera Administrative Region.
|
Size
|
161 x 66 mm
|
Watermark
|
Portrait of Manuel
L. Quezon; Electrotype "20". Main
colour: Orange. Signatures: Benigno Simeon Cojuangco Aquino
III (Pangulo ng Pilipinas); Amando M.Tetangco, Jr. (Tagapangasiwa ng Bangko Sentral)
|
Obverse description
Manuel L. Quezon
Manuel L. Quezon
2nd President of the Philippines
1st President of the Commonwealth |
Manuel
Luis Quezon y Molina (August
19, 1878 – August 1, 1944) served as president of the Commonwealth of the Philippines from 1935 to 1944. He was the first Filipino to
head a government of the Philippines. Quezon is considered by most Filipinos to
have been the second president of
the Philippines, after Emilio Aguinaldo (1897–1901).
Quezon
was the first Senate president
elected to the presidency, the first president elected through a national
election, and the first president to be re-elected. He is known as the "Father of the National
Language".
During
his presidency, Quezon tackled the problem of landless peasants in the
countryside. He also reorganized the islands's military defenses, planned to
reorganize the government, promotion of settlement and development in Mindanao,
tried to end foreign control over Philippine
trade and commerce, proposals for
land reform and the tackling of graft and corruption within the government. Quezon set
up a government-in-exile in the US when World War II started and the Philippines
were threatened with a Japanese invasion.
During his exile in the US, Manuel
Quezon died of tuberculosis in Saranac Lake, New York.
Wenceslao
Vinzons
Wenceslao
Vinzons
|
Wenceslao Quinito Vinzons (born September 28, 1910 – July 15, 1942) was a Filipino politician and a leader of the armed
resistance against the Japanese occupying forces during World War II. He was the youngest
member of the 1935 Constitutional Convention. Among the first Filipinos to organize the guerrilla resistance after the Japanese invasion of the Philippines in 1941, he was executed by the Japanese Army.
Malacanang Palace
Malacanang Palace is the official residence and
principal workplace of the President of the Philippines located in the capital city of Manila. The Palace is in fact a complex of
buildings built largely in Spanish
colonial and Neo-classical style.
The original structure was built in 1750 by Don Luís Rocha as a summer house along the Pasig River.
Reverse description
Banaue Rice Terraces
The Banaue Rice
Terraces are 2,000-year-old terraces that
were carved into the mountains of Ifugao in the Philippines by
ancestors of the indigenous people.
The Rice Terraces are commonly referred to as the "Eighth Wonder of the World". It
is commonly thought that the terraces were built with minimal equipment,
largely by hand. The terraces are located approximately 1500 meters above sea
level. They are fed by an ancient irrigation system
from the rainforests above the terraces. It is said that if the steps were put
end to end, it would encircle half the globe.
Locals to this day still plant rice and vegetables on the
terraces, although more and more younger Ifugaos
do not find farming appealing, often opting for the more lucrative hospitality
industry generated by the terraces. The result is the gradual erosion of the
characteristic "steps", which need constant reconstruction and care.
In 2010, a further problem was drought, with the terraces drying up completely
in March of that year.
ബനാവൂ നെൽമേടകൾ
വടക്കൻ ഫിലിപ്പീൻസിൽ ഇഫുവാഗോ പ്രവിശ്യയിലെ മലഞ്ചെരുവുകളിലുള്ള നെൽകൃഷിയിടങ്ങളാണ് ബനാവൂ നെൽമേടകൾ (ബനാവൂ റൈസ് ടെറസുകൾ) എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. തദ്ദേശജനതയുടെ പൂർവികർ നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ മെനഞ്ഞുണ്ടാക്കി നിലനിർത്തിയ ഈ കൃഷിയിടവ്യവസ്ഥയ്ക്ക് രണ്ടായിരം വർഷം പഴക്കമുണ്ട്. ഫിലിപ്പീൻ ജനത ഇവയെ ലോകത്തിലെ എട്ടാമത്തെ അത്ഭുതമായി വിലമതിക്കുന്നു. വളരെക്കുറച്ച് ഉപകരണങ്ങളുടെ മാത്രം സഹായത്തോടെ, മിക്കവാറും കരവേലകൊണ്ട് നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടവയാണ് ഇവയെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 1500 മീറ്റർ ഉയരത്തിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഇവ, ഇഫുവാഗോ മലഞ്ചെരുവിൽ പതിനായിരത്തിലധികം ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു. മേടകൾക്കു മുകളിലുള്ള മഴക്കാടുകളിൽ നിന്ന് ഒഴുകിയെത്തുന്ന അരുവികളിലെ വെള്ളത്തെ ആശ്രയിക്കുന്ന പുരാതനമായൊരു ജലസേചന വ്യവസ്ഥ ഇവയെ പോഷിപ്പിക്കുന്നു.
പ്രാദേശിക ജനത ഈ
മേടകളിൽ നെല്ലും പച്ചക്കറികളും കൃഷി ചെയ്യുന്നത് ഇന്നോളം തുടരുന്നു. എങ്കിലും പുതിയ തലമുറയിലെ ഇഫുവാഗോക്കാരിൽ പലർക്കും കൃഷിയിലെന്നതിനേക്കാൾ ഈ
കൃഷിയിടങ്ങളുടെ ആകർഷണീയതയിൽ നിന്നു രൂപപ്പെട്ട ടൂറിസം മേഖലയിലാണ്
താത്പര്യമെന്നതിനാൽ, തുടർച്ചയായ ശ്രദ്ധയും പുനർനിർമ്മിതിയും ആവശ്യമായ തട്ടുകൾ അവഗണനയെ
നേരിടുന്നുണ്ട്. ഈ ദേശീയപൈതൃകത്തെ കൃഷിയിടങ്ങൾ എന്നതിനു പകരം ടൂറിസ്റ്റ് കൗതുകമായി
കാണാനുള്ള പ്രവണത ഔദ്യോഗികവൃത്തങ്ങളിൽ തന്നെയുണ്ട്. 2002-ൽ ഇവയുടെ വികസനത്തിന്റെ ചുമതല
കൃഷിവകുപ്പിൽ നിന്നു മാറ്റി ടൂറിസം വിഭാഗത്തെ ഏല്പിച്ച ഫിലിപ്പീൻ
സർക്കാർ തന്നെ ആ പ്രവണതയിൽ പങ്കുപറ്റി. ഒരു 2010-ൽ ബനാവൂ നെൽമേടകൾക്ക് വരൾച്ചയും ഭീഷണിയായി. ആ
വർഷം മാർച്ചിലെ ചൂടിൽ, മേടകൾ മിക്കവാറും ഉണങ്ങിവരണ്ടു പോയി.
"സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള കോണിപ്പടികൾ" എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടാറുള്ള നെൽമേടകളുടെ
സംരക്ഷകരായ ഇഫുവാഗോ ജനതയുടെ ജീവിതവും
സംസ്കാരവും നെൽകൃഷിയും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അനുഷ്ഠാനങ്ങളും ചേർന്നു
രൂപപ്പെടുത്തിയതാണ്. വിതയും കൊയ്ത്തും ചോറൂണും നെൽമദ്യപാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട
ഒട്ടേറെ ആചാരാഘോഷങ്ങളും അവയ്ക്കു മേൽനോട്ടം വഹിക്കാൻ 'മുംബാക്കികൾ' എന്നറിയപ്പെടുന്ന പൗരോഹിത്യവും
ഇവർക്കിടയിൽ നിലനിന്നു. ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ വരവിനെ തുടർന്ന് ഈ 'പേഗൻ' ആചാരങ്ങൾക്കു
സംഭവിച്ച ശക്തിക്ഷയം, ഇഫുവാഗോയിലെ നെൽസംസ്കാരത്തെയും നെൽമേടകളെ തന്നെയും അപകടപ്പെടുത്തിയതായി
കരുതുന്നവരുണ്ട്. പരിരക്ഷണത്തിലുള്ള അവഗണന
മൂലമുണ്ടാകുന്ന മണ്ണൊലിപ്പും മേടകൾക്കു ഭീഷണിയാണ്.
No comments:
Post a Comment