Item Code:144/PK-9
|
Year
|
1957
|
|
Obverse
|
Portrait of
Quaid-i-Azam Mohammed Ali Jinnah (1st. Governor-General of the Dominion of
Pakistan (1947-48)) at centre.
|
|
Reverse
|
Badshahi Mosque
|
|
Watermark
|
Jinnah
|
|
Size
|
165 x 94
mm
|
|
Signature
|
Abdul Qadir
|
Obverse description
പാകിസ്ഥാൻ കറൻസിയിലെ ബംഗ്ല ഭാഷയുടെ ചരിത്രം
1947-ലെ വിഭജനത്തിനു ശേഷം ബംഗ്ലാദേശ് (Bangladesh) പാകിസ്ഥാന്റെ കീഴില്‍ East
Pakistan എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെട്ടു. 1971-ലെ വിമോചന സമരത്തിന് മുന്‍പ് State Bank of Pakistan–ന്‍റെ ബാങ്ക് നോട്ടുകള്‍ ആയിരുന്നു ബംഗ്ലാദേശില്‍ ആകമാനം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്.
1972 മാര്‍ച്ച് 4-ന് ഔധ്യോഗികമായി Bangladesh
Taka നിലവില്‍ വരുന്നതു വരെ ഇത് തുടര്‍ന്നു.
ആദ്യകാലത്ത് നോട്ടുകളില്‍ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് ഉറുദു ഭാഷ മാത്രമായിരുന്നു. ഇത് ബംഗ്ല(Bangla) മാത്രം അറിയാവുന്ന ഈസ്റ്റ്‌ പാകിസ്ഥാനിലെ ജനങ്ങൾക്ക് പ്രയാസം
സൃഷ്ടിക്കുകയും, തങ്ങളുടെ ഭാഷയും സംസ്കാരവും അംഗീകരിക്കപ്പെടാത്തതില്‍ പ്രതിഷേധം രൂപപ്പെടാന്‍ കാരണമാവുകയും ചെയ്തു. അതിനു ശേഷം 1960-ല്‍ State Bank of Pakistan ഉറുദുവും ബംഗ്ലയും തുല്യ അളവില്‍ പ്രിന്‍റ് ചെയ്ത ബാങ്ക് നോട്ടുകള്‍ (ചിത്രം കാണുക) പുറത്തിറക്കിയെങ്കിലും അത് വേണ്ടത്ര ഫലം കണ്ടില്ല.
തുടര്‍ന്ന് ബംഗാളികള്‍ അവരുടെ സ്വാതന്ത്രത്തിനുള്ള ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു മാര്‍ഗ്ഗമായി ബാങ്ക് നോട്ടുകളെ
തിരഞ്ഞെടുത്തു. വിമോചന സമരകാലത്ത് ചില ബംഗ്ലാദേശ് ദേശീയവാദികള്‍ പാകിസ്താന്‍ നിയമവാഴ്ച്ചക്കെതിരെ പ്രതിഷേധസൂചകമായി ബാങ്ക് നോട്ടുകളില്‍ വ്യാപകമായി
"বাংলা দেশ","BANGLA DESH"
,"JOY OF BANGLA" തുടങ്ങിയ വാചകങ്ങള്‍ ഇംഗ്ലീഷിലും ബംഗ്ലയിലും മുദ്ര ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി.
ഇതിനെത്തുടര്‍ന്ന് 1971 ജൂണില്‍ യാഹ്യ ഖാന്‍റെ നേത്രുത്വത്തിലുള്ള പാകിസ്ഥാന്‍ ഗവണ്മെന്റ് രാജ്യത്തിന്‍റെ സമ്പത് വ്യവസ്ഥയുടെ സ്ഥിരത ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിന് വേണ്ടി 100,
500 രൂപ നോട്ടുകള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും പിന്‍വലിക്കാന്‍ തീരുമാനിക്കുകയും ബംഗ്ലാദേശ് മുദ്രാവാക്യങ്ങള്‍ എഴുതപെട്ട എല്ലാ നോട്ടുകളും അസാധുവാക്കികൊണ്ടുള്ള ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്തു.
Reverse description
Badshahi
Mosque
The Badshahi Mosque (Punjabi, Urdu: بادشاہی
مسجد, or Imperial Mosque) is a Mughal
era mosque in Lahore, capital of the Pakistani province of Punjab. The mosque is located west of Lahore Fort along the outskirts of the Walled City of Lahore. The mosque
is widely considered to be one of Lahore's most iconic landmarks.
Badshahi
Mosque was commissioned
by Emperor Aurangzeb in 1671, with construction of the mosque lasting for two
years until 1673. The mosque is an important example of Mughal
architecture, with an exterior that is decorated with carved red sandstone with
marble inlay. Upon completion, it became world's largest mosque and remained so
for 313 years until the expansion of Prophet's Mosque. It remains the
largest and most recent of the grand imperial mosques of the Mughal-era, and is
the second-largest mosque in Pakistan. After the fall of the Mughal
Empire, the mosque was used as a garrison by the Sikh Empire and the British Empire, but is
now one of Pakistan's most iconic sights.
The mosque's was
commissioned by the Mughal Emperor Aurangzeb in
1671, with construction overseen by the Emperor's foster brother, and Governor
of Lahore, Muzaffar
Hussein - also known by the name Fidai Khan
Koka. Aurangzeb had the mosque built in order to commemorate his
military campaigns against the Maratha leader Shivaji Bhonsle. After only two years of
construction, the mosque was opened in 1673.
On 7 July 1799, the Sikh army
of Ranjit Singh took control of Lahore. After the capture of the city, the Badshahi
Mosque was
desecrated by Ranjit
Singh,
who used its vast courtyard as a stable for his army horses, and its 80 hujras (small study rooms surrounding the
courtyard) as quarters for his soldiers and as magazines for military stores. In 1818, he built a marble edifice in
the Hazuri Bagh facing the mosque, known
as the Hazuri Bagh Baradari, which he used as his official royal
court of audience. Marble slabs
for the baradari may have been plundered by the Sikhs from other monuments in Lahore. In
1848, the Samadhi
of Ranjit Singh was
built for the Sikh ruler Ranjit
Singh at a site immediately
adjacent to the mosque after his death.
British Rule: In
1849 the British seized control of Lahore from the Sikh Empire. During
the British Raj, the mosque and the
adjoining fort continued to be used as a military garrison. The 80 cells built
into the walls surrounding its vast courtyard were demolished by the British
after the Freedom Fight of 1857, so as to prevent them from being used for
anti-British activities. The cells were replaced by open arcades known
as dalans. In April 1919, after the Amritsar
Massacre, a mixed Hindu-Muslim crowd of an estimated 25,000-35,000
gathered in the mosque's courtyard in protest. A speech by Gandhi was read at the event by Khalifa Shuja-ud-Din, who would later become Speaker
of the Provincial Assembly of the Punjab.
Restoration works
begun in 1939 continued after the Independence of Pakistan, and were
completed in 1960 at a total cost of 4.8 million Rupees. On the occasion of the
2nd Islamic Summit held at Lahore on 22 February 1974, thirty-nine heads of
Muslim states offered their Friday prayers in the Badshahi Mosque, including,
among others, Zulfiqar Ali Bhutto of
Pakistan, Faisal of Saudi Arabia, Muammar Gaddafi, Yasser Arafat, and Sabah III Al-Salim
Al-Sabah of Kuwait. The prayers were led by Mawlānā Abdul Qadir Azad, the
then khatib of the mosque.
In 1993, the Badshahi Mosque in a tentative list as a UNESCO
World Heritage Site. In 2000, the marble inlay in the main prayer hall was
repaired. In 2008, replacement work on the red sandstone tiles on the
mosque's large courtyard was begun using red sandstone imported from the
original Mughal source near Jaipur, in
the Indian state of Rajasthan.
No comments:
Post a Comment